We hebben een extra dag gerekend in Ilulissat na het veldwerk om de samples te verzenden, wat uit te rusten en ergens souvenirs te scoren. Op voorhand wisten we natuurlijk niet dat we door omstandigheden Ilulissat al zouden ontdekken tijdens de eerste dagen van onze trip. De laatste dag is fijn om nog eens goed te gaan eten en wat rond te slenteren, maar laat ons zeggen dat we wel klaar zijn om naar huis te vertrekken. Helaas. De weergoden zijn ons opnieuw niet goed gezind. In de zomer hangt er vaak zeemist in Ilulissat, die het vertrek en landen van de vliegtuigjes onmogelijk maakt, maar meestal trekt die mist tegen de middag weg. Dit jaar blijft de zeemist geen uren, maar dagen hangen. Hierdoor zitten honderden mensen vast in Ilulissat, waaronder… wij. Door de grote hoeveelheid mensen, heeft AirGreenland problemen om voor iedereen een bed te voorzien. Ze schrijven onze namen op, duwen wat maaltijd vouchers in onze handen, en vertellen dat ze op zoek gaan naar een slaapplaats en ons in de loop van de dag zullen contacteren. Wanneer we dan wel weggeraken uit Ilulissat weten ze zelf ook niet.
Teneergeslagen gaan we terug naar onze uitvalbasis: het hotel Icefiord. Zij hebben geen plaats meer en eigenlijk willen we daar ook niet blijven. We bellen een hele waslijst aan hotels, maar nergens is een bed vrij. Willem is ondertussen vertrokken met zijn tentje om wat te verkennen rond de icefjord tot zijn groep komt. Wij (Will, Steven en mezelf) lopen nog maar eens door het centrum van Ilulissat. Aangezien ik al even twijfel om een fotoboek als souvenir mee te nemen, en we hier nu toch nog zijn, stappen we World of Greenland binnen. Ik koop het boek (joepie) en we geraken aan de praat met de meisjes achter de kassa. Ze weten van de problemen bij AirGreenland en willen graag helpen. Een kennis van hen is in Kopenhagen en verhuurt haar huis in Ilulissat. Ze gaan checken of het vrij is. AirGreenland stuurt ondertussen ons nieuwe vluchtschema: drie dagen later dan gepland vliegen we naar Kangerlussuaq, de volgende dag naar Kopenhagen en de dag daarna naar Brussel. Na wat rondbellen met diverse luchtvaartmaatschappijen is alles rond. Rond 16u belt Maj (van World of Greenland) ons met het verlossende nieuws. Het huis is vrij en we kunnen er blijven tot onze vlucht naar Kangerlussuaq. Tevreden met elk een kamer en een bed, en een zetel om in te hangen, koken we een lekkere pasta met veel groentjes.
De komende dagen vullen we met wandelen rond de icefjord, werken en maaltijdvouchers opdoen in de lokale restaurants. Op de dag van vertrek lunchen we nog met Willem, die ondertussen terug is van zijn minitochtje en nemen we (voor de tweede keer) afscheid. We bereiken zonder extra gedoe Kangerlussuaq. Daar spotten we tijdens een korte wandeling voor onze vlucht naar Kopenhagen nog een rendier.
In Kopenhagen nemen we afscheid van Will. Steven en ik proberen nog een uur of vier te slapen in het hotel voor onze vroege ochtendvlucht naar Brussel. En zo eindigt ons bewogen Groenland avontuur vier dagen later dan gepland.
